Berber Aynası Şiiri - Abdurrahman Günay

Berber koltuğuna oturdum bu gün
Kes dedim ustam
Uzadı saçım
Bir makine yürüttü
Döküldü yaşım
Yıllar kar olup önüme indi

Göründüm bir tuhaf
Ben miyim şaştım
Gıdısı sarkmış baş
Gözaltı torba
Dedim ustam dükkânın
Aynasız olsaydı keşke
Hâlimden anladı kıs kıs güldü

Ne zalim işliyor
Zamanın çarkı
Çatlak çıkıyor şimdi
Gençlikte söylenen şarkı
Baktım da ustanın
Yok, benden farkı
Bir derin ah çekip geçmişe daldı

Ayna yerinde öylece kaldı!