Berbat Bir Günün Ardından

Bir berbat günün ardından
İnsanın yapmayı istediği iki şey vardır
Ya uzaya çıkar bir şişe rampasıyla
Ya da çeker yorganı üzerine
Açar en sevdiği hüzünlü şarkısını
Kelimeler arasında yüzer saatlerce
Kelimeler yetmez çoğunlukla
Arada bir yastık yumruklanır
Düşlenilen replikler yeniden canlandırılır
Hem de her harfin kafasına bir balyoz indirilerek
Ağızdan dışarı hücum eder tükürük alayı
Gözyaşı ordusu yardım eder bu birliğe
Sırılsıklam olur yastık
Yastık ters çevrilir
Artık mecalin kalmamıştır
İçinden gelen seslerle sızar gidersin
O günün rüyalarının tamamı ruh kemiricidir
Sabah kalktığında ilk işin yüzünü yıkamak olmaz
Önce gözyaşını silmen gerek
Birde iş de çalışıyorsan
Yedek maskeyle dolaşırsın evine dönene kadar
Akşam yine hüzünlü bir şarkı eşlik eder sana
Yine dünkü ayini tekrarlarsın
Günler böylece sürer ta ki
Kalbinde kelebeklerin uçacağı bir haberi duyana kadar
Bu belki bir günde çıkar karşısına
Belki de onlarca yılda
Hatta mutlu olmayı bilmeyenlere bir ömür