Berat Kandili Şiiri - Ramazan Çetin

Geldi Şâban Ayı'nın,onbeşinci gecesi,
Bir mübârek gece ki, ismi Berat Kandili,
Rabbine yalvaranın,yükselir derecesi,
Çünkü O'na dönenin,O'nu zikreder dili! ..

Kur'an-ı Kerîmimiz,levh-i mahfuzdan indi,
Dünyamız semâsından,Resûl'e geldi hitap,
Âyet âyet yağarak,yirmiüç yılda dindi,
Bunların tamamıyla oluştu Yüce Kitap...

Şu kısa ömrümüze,kandil bereket katar,
Yılların kazancını,bir gecede alırız,
Kâlbler,böyle gecenin heyecanıyla atar,
Gafletle geçirirsek, hepten mahrum kalırız! ..

Yüce Peygamberimiz,bu gece uyumazdı,
Ni'mete şükretmeye,çok çok önem verirdi,
Rabbine yönelince,hiç bir şeyi duymazdı,
'Ümmetim, ümmetim' der,bizler için erirdi! ..

Bu gece amelimiz,Rabbimize sunulur,
Arz edilen günahla,yüzümüz kızarmaz mı?
Belki utancımızdan,affolmamız umulur,
O'nun rahmet denizi,bizleri de sarmaz mı? ..

Gecenin seherinde,Rabbim nidâ ediyor:
'Kim ihlâsla istiyor,onları bir göreyim,
Sizler için belki de, bu bir son fırsat ' diyor;
'İsteyen kullarıma,hazinemden vereyim...

Bir yılın olayları,bu gece bildirilir,
İlgili olan Melek,vazifeyi öğrenir,
Kim bilir,kimler biner, kim,nerde indirilir?
Toprağa girenlere,belki'rahmetli' denir! ..

Berat'la Yüce Rabbim; Sen,berâtımızı ver,
Böylece,'affolmuşlar' arasında olalım,
Ruhu teslim edince,sevince dönsün keder,
Dünyada,âhirette, saâdetle dolalım! ..

Bu gece karşılıklı,bol bol duâ edelim,
Gıyâbımızda olan duâ riyâ kaldırmaz,
Hakîki çoban isek,sürümüzü güdelim,
İyi çoban sürüden,kurda bir şey aldırmaz! ..