Seni bırakmak zorundaydım, duygusal bir vedaydı.
Dünyaları yıkabilirdim ama sensiz yapamadım.
Dağılan hep bizdik, doğmamış ruhların kanlarındaydım.
Bir bira ve sigara bir de senin ateşinin beni yakışı.
Penceresi dahi olmayan odada güneşin doğuşunu bekliyorum.
Biliyorsun, rayları olmayan bir treni ittirmeye çalışıyorum.
Evet sanırım korkuyorum, hep soru işaretlerinin altında kalıyorum.
Ancak yıkılıyor elimdeki her şey, ütopyalarımı yakıyorum.
Doğmayacaktı hiçbir acı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!