ESTERGON’a, VİYÂNA’ya giderken
Kükreyip kişneyen kır at bizimdir
ÜÇ KIT’A da hükümvarlık ederken
Gülünce gül açan surat bizimdir
Aç geçerken harâmlardan dermeyen
CİHÂD-I EKBER’den ayrı durmayan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta