Beraberliğim, Şiiri - Mehmet Çoban

Düşenceler,
Düşerken sorguya
Kapıldı duygulara

Çıktı öne
Bencilliğim
Ayranım ekşi
Demem diye

Sordum aklıma
İnandın mı Tanrıya?

Evet dedi,
Umarsızca!

Sordum,
Kendi kendime...

Aklıma mı?
Tanrıya mı?
Güvenirim?

Dedim Tanrıya
İnmedi yaşantıma
Güvendim başkalarına

Aklım mı?
Tanrım mı?
Gerçeği söyler?

Sürekli Tanrım,
Gerçeği söyler dedim
Gerçeği / gerçeğimse
Yalandı söylediklerim
Eylemimle aksini ispat ederim
Genelde Tanrısızdır hayatım benim
Sadece başım sıkışınca Tanrım derim

Aklım mı?
Tanrım mı?
Adaletle hükmeder?

Derim Tanrı,
Hayatımda ise
Hep aklımın kuralları
Yoktu Tanrı'nın kuralları

Düşünceler,
Düşerken sorguya
Düşündüm sorgularımla

Söylediğim,
İnandığım değerler
Yoktu hep hayatımda
Sorguladım hayatımı
Çelişik sorgularımla

Söylediklerim,
Koca bir yalan mı?
Yoksa riyakârlık mı?

Cevaplarım,
İnmedi özüme
Yaşamım değmedi sözüme
Gerçekler, gülmedi yüzüme
Anladım ki ben gerçeğimde
Kandırmıştım kendimi kendimle

Şaşkınlıkla
Donup kaldım
Yenildim kibrime
Etrafıma şöyle baktım

Bütün gözlerde
Riyasız gerçekleri aradım
Gözlerdeki gerçeklerle sarsıldım

27.06.2007 -İzmir