Beraber yağalım yağmur...

sen göklerin göz yaşısın
ben içimdeki keder zirveleri
bu zirvelerin dumanı sisi
açık bulutlu seması
nehayet göz yaşı...

sen göklerin göz yaşı
olsan bele
hakkın zirvesinden
paklıktan saflıktan
süzülüp geliyorsun
yerlerde umut ışığına
dönüşüyorsun
neredese susuzluktan
mahvolmaya doğru giden
bir fidana can bahşediyorsun
göklerin koca duşundan dökülüp
yer küresindeki tüm varlıkları
çimdirip temizliyorsun
hepsini kendine dönderiyorsun
iyilerin mezarında gül
kötülerin mezarındaysa
diken bitiriyorsun...
sen şunlar için yağıyorsun yağmur
bense ölüp gitmiş
kaç umutuma yağarım
göklerin gam bulutunu
tez-tez dağıtarak
seni yağmaya koymayan
mahrem ruzgarlar var
benim göz yaşlarımı
kurutanlar olsa da
gönlümdeki gizli gam bulutlarını
görenler dağıtanlar yok...

gel beraber yağalım yağmur
belki seni yağmaya
koymayan ruzgarlar
beni de kendimden
kova dağıta...