Beraber Oturduğumuz Ağacın Altında Yalnı ...

BERABER OTURDUĞUMUZ AĞACIN ALTINDA YALNIZLIK OTURUYOR

Beraber oturduğumuz ağacın altında
Artık yalnızlık oturuyor
Yalnızım yapayalnız
Nehir çok sessiz
Kuşlar ağlıyor benimle
Ağaçlar renk değiştirmiş soluksuz
Her bahar gelişinde
Benim içimde bir sen ölüyor
Bunu kimse bilmiyor

Gülen dudaklarım
İçimde çığlıklar atıyor
Hiç kimse duymuyor
Dizlerim dermansız artık eskisi gibi özgüvenli durmuyor

Hayalin elimden tutmuş
Götürüyor uzaklara tenhalara
Bir umut diyorum
Umut yarınlar için sevgilim
Benim yarınım yok ki sensiz
Gün ışığı ömrümü aydınlatmaya yetmiyor
Sabah olmasın gün ağarmasın istiyorum
Gecenin koynunda uyumak
Karanlığında kaybolmak istiyorum

Kaç geceden kalmadır bu gözler
Ne çok acıtır canımı ayrılık dolu sözler
Yalnız sana değil tüm gecelere küskünüm
Sabah güneşi ısıtmaya yetmez
Üşüyen yalnızlığımı
Beraber oturduğumuz ağacın altında
Artık yalnızlık oturuyor