Hayat bana iğreti, insanlar bana tuzak
Hafakanlar içinde, boğuluyor gibiyim.
Kendi dünyamda mahpus, kendi kendimden uzak
Sanki bütün suçların hakiki sahibiyim.
Gözümün nuru namaz, bahşedilen saltanat
Rükû yurdumda sükût, secde yuvamda rahat
Dünya mahkemesinden etmesem de beraat
Kendi öz mahkememde nefsimin galibiyim.
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!