kendimi yeryüzündeki suya
seni güneşe benzettiğim günden beri
sıcaklığınla gökyüzüne buharlaşıp
biraz olsun sana yaklaştığım sırada
umudum yağmur olarak toprağa düşer
çukurlarında serapları
tohumlarında hayatı oluştururdum
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta