kendimi yeryüzündeki suya
seni güneşe benzettiğim günden beri
sıcaklığınla gökyüzüne buharlaşıp
biraz olsun sana yaklaştığım sırada
umudum yağmur olarak toprağa düşer
çukurlarında serapları
tohumlarında hayatı oluştururdum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta