kendimi yeryüzündeki suya
seni güneşe benzettiğim günden beri
sıcaklığınla gökyüzüne buharlaşıp
biraz olsun sana yaklaştığım sırada
umudum yağmur olarak toprağa düşer
çukurlarında serapları
tohumlarında hayatı oluştururdum
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta