kendimi yeryüzündeki suya
seni güneşe benzettiğim günden beri
sıcaklığınla gökyüzüne buharlaşıp
biraz olsun sana yaklaştığım sırada
umudum yağmur olarak toprağa düşer
çukurlarında serapları
tohumlarında hayatı oluştururdum
bir defasında ayçiçeğinde nüfus bulmuş
gün doğuşlarında sana yönelip
gecenin örtüsünde hayallerine kapılmış
sonbaharların ardından sulara karışıp
tekrardan gökyüzüne karıştığımda
dönüş yollarının sonunda
sana ulaşabilmenin hayallerini süslerken
belki de bir papatyada göz kırpacak
yine sana yönelmenin heyecanını yaşayacağım…
09.05.2017
Kayıt Tarihi : 1.11.2017 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!