Yel mi sandın kendini, durmadan üfürürsün
Toplanmış üç beş zevat, devranı dönderirsin
Kapına gelen kulun, yüzüne tükürürsün
Bizi setende dönen, benzetiyor eşeğe
İşini biliyormuş, öyle diyor şu alem
Konuşurken bir görsen, kimde var böyle kelam
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta