Benzetir deveyi kuşa Şiiri - Hüseyin Dur ...

Aklın uyuyorsa göze gerek yok,
Farkında değilsin zorlama boşa.
Dağınık toplumda öze yürek yok,
Madem öyle, köle hayatı yaşa.

Dünya değiştikçe, aynı durursun,
Aynı karanlıkta görmez, olursun.
Ürün vermez ağaç gibi kurursun,
Kuruyan bir kütük dönüşür taşa.

İnsan aklı yapar anlamlı şekil,
Çağlar arasında sürdürür nakil.
İster çoğul olsun, isterse tekil,
Gelişen, değişir git koşa koşa.

Üretken insanda akıl, eylemde,
Tüketen çeneler boşa söylemde.
Türlü boyutlarda enlem boylamda,
Neyin ulaşacak? Bahardan kışa.

Sömürülür tembel, ahmak olanlar,
Sömürüye uygun yanlış planlar,
Durmuş oğlu denen tuhaf yalanlar,
Kandırıp, benzetir deveyi kuşa.