bir tin benzeri işte
yoksun ama varlığını kanıtı kendinsin.
gösterdikçe acı
gösterdikçe azap külleri
dönüp arkana bir kere bağırsaydın
aynalara
senin benzerin işte
bu ayakkabıyı aldığın
bu kolyeyi hediye ettiğin yer.
basmadığın toprak yatacağın yer mi?
orası kendinin yeri mi?
ama ora herkesin yeri.
Kayıt Tarihi : 6.4.2004 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!