Benzer Yürek Şiiri - Serkan Gebel

Elimizde bir duygu,
Yontuyoruz kendimizce,
Adına en çok aşk diyoruz,
Özünde sevmelerimiz duruyor.

Gidip dönememelerimiz,
Kalamadan küsmelerimiz,
Umarsız kırıp döktüğümüz,
Silip bir türlü bitiremediğimiz.

Ayna oluyoruz çoğuna,
Yansıyoruz en derinlere,
Silik suretlerimiz aksediyor,
İzsiz sevda taşıyoruz bazen.

Kendimizi bir görüyoruz,
Sorulsa onsuz olamıyoruz,
Çabuk unutuyoruz onluluğu,
Bir farklı ötüş cezbediyor bizi.

Elde edemeyişin acısı yakıyor,
Değer yargılarımız karışıyor zihinde,
Hırslarımız tuzak oluyor tüm öğretilere,
Kudurmaya ramak kalıyor benliğimizde.

Aşk olabilmeye aşık kadar maşuk gerek,
Her ulaşamadığımıza odur diyoruz hislerimizde,
Deniz suyunun mavisizliğini avuçlarımızda anlıyoruz,
Kaçının ardından sürükleniyoruz tertemiz duygularla.

Aradığımız kendimiz,benzer yürek sözü bu aslında,
Ruhların bütün olup,dağıtılmadan önceki parlaklığımızda,
Karanlık yerinden mamul olanın arzusu,ziyası en çok olana,
Bilmiyor ki kendine yaraşacak olan,gönlünde aynı ışığı taşıyan da.