Benzer kederlerle bezenmiş bir pavyon neonu gibiyiz…
Sıkıntımız, aynı parlaklığı ile yanıp sönüyor durmadan…
Ve aynı gamlı ateşböceklerini çekiyoruz birbirimize...
Herkes her telden çalıp söylüyor...
Bir biz çekip perdesini suskunluğun...
Bir türlü başlayamıyoruz söze…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta