Al al olmuş ki parlamakta,
Gamzeleri de sayılmakta,
Benzer yanakları elmaya,
Dertlerimi unutturmakta.
Karşımdayken mutlu olurum,
Gece rüyalarda görürüm,
Benzer yanakları elmaya,
Hep çekinerek dokunurum.
Yokluğu en büyük derdimdir,
Benim en sevdiğim yerindir,
Benzer yanakları elmaya,
Unutamadığım gamzendir.
Artık soluk alıp veremem,
Nefesi içime çekemem,
Benzer yanakları elmaya,
Dünyalara hiç değişemem.
Kışın açan çiçek gibidir,
Mutluluğumun sebebidir,
Benzer yanakları elmaya,
Özleyince bedenim erir.
Kayıt Tarihi : 14.7.2015 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bazen bakarsın, bakarsın da dokunamazsın. Dokunmak istersin ne ile karşılaşacağını bilemezsin. Oysa dedim ya mısralarda da en çok dokunmak istediğim yanaklarındır. Bu Nirvana ulaşmış olan bir aşkın ürünüdür. Sahibi habersiz bile olsa bu dizlerden önemli değil. Çünkü ben Onu çok sevdim hem de çok...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!