Benzemiyor muşsun Sen

Varlığın dertti, yokluğun daha büyük dert oldu
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen
Aşktan yana gülmedi yüzüm, ağla yalı çok oldu
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen

Liğme liğme etlerin koparılır gibi
Yediğin her lokma boğazına dizilir gibi
Aldığın nefes ciğerini deler gibi
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen

Yedi yirmi dörttesin, düşünmek düşünmek
Gelmeyeceği bile bile beklemek, beklemek
Olmayacak duaya, el açıp amin demek
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen

Bir uzvunu kaybetsen, yaşamaya çalışırsın
Zor olsa da yaşam, hayata sarılırsın
Zaman zaman olsa da kopan uzvunu unutursun
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen

Son kez göz geze geldiğimiz anda
Saat durdu, hayat durdu, yaşam durdu
Yıllar sonra bile ben, hala orada o anda
Hiçbir acıya benzemiyor muşsun sen