Benzemiyor Şiiri - Levent Topludal

Dünya bir garipleşti,
Yurt yurda benzemiyor.
İnsan acayipleşti,
Fert ferde benzemiyor.

Bu hâl bana batmada,
Bıyık çıkmış Fatma'da.
Hasta göbek atmada,
Dert derde benzemiyor.

Ne odun, ne gaz yeter;
Bekle ki bu kış biter;
Tipi, Ocak'tan beter;
Mart Mart'a benzemiyor.

Soğuk, kordan yakıcı;
Tatil, işten sıkıcı.
Cıvıktan da akıcı,
Sert serte benzemiyor.

Hızlı, tembel yavaştan;
Pasta yapar lavaştan.
Cesur kaçar savaştan,
Mert merde benzemiyor.

Kalmadı nine, dede;
Spa'ya gele gide.
Üstüne botoks bi de..
Kart karta benzemiyor.

Oğlan bön bön bakmakta,
Kız silikon takmakta,
Türk Türklükten çıkmakta,
Kürt Kürde benzemiyor.

Deveden boy bulaşmış,
Köpekten soy bulaşmış,
Çakaldan huy bulaşmış,
Kurt kurda benzemiyor.

Münafık, dinli gibi;
Çoğunluk cinli gibi;
İngiliz, Çinli gibi;
Lord lorda benzemiyor.

Mağrurlar, ezilmişler;
Güçlükle sezilmişler.
Vagonlar dizilmişler
Art arda... Benzemiyor.

Gözünden seller inmiş,
Sanırsın gök delinmiş.
Dünyanın yükü binmiş,
Sırt sırta benzemiyor.

Çığırdan çıktı bu yan:
Her lekeyi var yuyan.
Ne duyan var, ne uyan;
Şart şarta benzemiyor.

Hıyarlar kibarlaştı,
Kibarlar hıyarlaştı,
Beyfendiler hırlaştı,
Hırt hırta benzemiyor.

-lar, -ler çoğul ekiydi;
Hanım-bey, evdekiydi;
İki kere ikiydi;
Dört dörde benzemiyor.

Ak alın, zifir olmuş;
İltifat, küfür olmuş;
Makyajla sıfır olmuş;
Pert perte benzemiyor.

Giymiş de çıkmış maça;
Top korktu, çıktı taça;
Altı İspanyol paça;
Şort şorta benzemiyor.

Benden size uyarı,
Elimin yok ayarı,
Deldi geçti duvarı,
Dart darta benzemiyor.

Levendî coşar birden,
Salon çınlar şiirden,
Ölü kalkar kabirden,
Mort morta benzemiyor.