Benzemez kimse sana( bir öğretmen'e)

Bir şehrin iki yakasıydın
Bir yuva sıcaklığı
Bir anne kucağı
Bir karış toprak kokusuydun...

Taşıdığın bu büyük sevgi
Kırık bir kalple açıklanabilir diyordum
Kuş dalıyordu gözlerinde
Öylece sessizce gidiyordun...

Bir çığlık olmuştu sesin
Dağ göğsümüzde yankılanıyordun
Ağaçlarımızı tanımış
Rüzgarımıza selam Durmuş
Öksüz Çocuklarımıza bir anne olmuştun...

Bir beyati makamında
Esrik,dağılmış bir halktan
Geride temiz yüzlü iyi kalpli
Bir yolcu gibi geçiyordun ...

("Benzemez kimse sana",
şarkısı çalıyor o makamda )

Sen kalkıp bir fincan kahve içip
Geçmemiş bir sızıya bakıyordun
Kuş dalıyordu gözlerinde
Bir çığlık kalbinde ve
O makamı her dinlediğinde,
Benzemez kimse sana ...

Ah! Bu şiir bitmemiş devam ediyordu...