Benzemez ki Şiiri - Vasıf Temel Çobanoğlu

Benzemez ki sana kokladığım güller
Benzemez ki eline, tutuğum eller
Sıcacık ellerin vardı şimdi soğudu mu?
Ellerin elimde dolaşırdık şimdi kimle

Anlatsam sana çektiğim çileyi ıstırabı
Belki de hayatımla roman yazarsın
Belki de üzülür tekrar bana dönersin
Anlar mısın o zaman seni sevdiğimi

Vasıf’ım Her gece meyhanelerde içer ağlarım
Dalar gözlerim mazilerde seni anarım
Her gecen gün gül gibi solarım
Nerelerdesin bir tanem bak ne haldeyim

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
23.02.1981