Benzemem... Şiiri - Mustafa Çelebi

Ben Hakikatı sultan oldum cana benzemem
Özümden öte bir yerdeyim, mekana benzemem

Kimi gün ağlarım ahu feryatlara dalarım
Daldığım feryatdaki göz yaşina benzemem

Gah çıkarım meydana söylerim ismi şerifin
Sonra gizlerim alemden, çün aleme benzemem

Bülbülüm bahçende güllere hayranim her dem
ama bilirsin ben bahçedeki güle benzemem

Divane olupda nicedir çıkarım gezerim dağları
Zira Tur daği olmuşam ben şol dağlara benzemem

Ben bu aleme geldigim gün, sultanı arif oldum
oysa bu alemdeki gezen taçli sultana benzemem

Evvel ahir sensin bunu her dem niyazda söyledim
Evvelinden geçdim bu gece ben ahirine benzemem

Kimi bana deli der eğlenip gülerler halime
oysa ben irfaneyim, camideki hocaya benzemem

Muhammed Mustafadır senin nuru hikmetdeki sırrın
Ben gah Ahmet olurum ama senin resülüne benzemem

Bir dem usta olurum söylerim her dem hikmeti
Bir dem çırak olurum, Dükkandaki üstada benzemem

Bana her dem söylerler 'vazgeç bu sevdadan! '
Oysa ben fena olmusum, bakibillaha benzemem

Lamekan elinde gezerim dolanirim her dem
Bu cihandaki mekanı dünyaya benzemem

Çelebi bunca sırrı farş eyledin bir dem çoşarak
Kabede gizlidir sırr, ben ama bu sırrada benzemem