BenTürk'üm – Atatürk'üm.

BEN TÜRK’ÜM – ATATÜRK’ÜM.

Atalarım cenk etmiş, hiç katliam yapmadan,
Dört kıta, yedi deniz, olmuş; Türk’lere! Vatan.
Haçlı seferi yapan, soysuza baş eğdirmiş,
İstanbul surlarını, yıkan topları yapan.

Er doğdum, er ölürüm, sırtım da durur börk’üm.
Yaratan’a hamd olsun! İslâm-ım ve de; Türk’üm,

Benim; Atam! Karada, gemiler gezdirerek,
Allah! Allah diyerek; Haliç’te yüzdürerek,
Hazreti Fatih dedem, çağ açıp, çağ kapatmış,
Dizliye diz çöktürüp; İstanbul’a girerek.

Tarihler bana tanık; Deryalar gibi öyküm,
Bana büyük bir lütuf, ne mutlu ben bir; Türk’üm,

Kürşat! Kırk kişi ile; Çinliye sur ördürmüş,
Çin Seddini aşarak, zalimleri öldürmüş,
Türk’lüğün, baş tacısın, ey benim; Kıraç Atam,
Zalime yağı olup, mazlumları güldürmüş.

Ceddim ulu bir; Çınar, derinlerdedir köküm,
Oğuz dâhil bu yana, ben bir; Türkoğlu! Türk’üm,

Asya’nın ortasın da; Ötügen’de türeyen,
Anadolu dediğim; Türkiye’mde üreyen,
Güneş hiç mi, hiç batmaz; Türk’ün toprakların da,
Gökyüzünden; Cihan’a; Ezan olup gürleyen.

İslâmiyet onurum; Türk’lük, gururum; Ülküm,
Kahraman, yüce ceddin, nesliyim, şanlı Türk’üm.

Şüheda; Dedelerim, taşa destan kazdırmış,
Alp Eren’ler kanıyla! Şanlı Tarih yazdırmış,
Adaletle, mertlikle, örnek olmuş; Acun’a
At binip kılıç kalkan, üç kıtaya saldırmış.

Hazreti Ömer gibi, adil olmaktır; Ülküm,
Mertliği, adaleti, başa taç eden; Türk’üm.

Türk’üm ben! Yeryüzünde, muradıma ermişim,
Sancak’lara! Tuğ’lara, nice baş eğdirmişim,
İçmişim kana, kana; Şehitlik şerbetini
Tekfur’a; Kral’lara, çok hilat giydirmişim.

Türk’üm! Şehit torunu; Şehit’tir benim köküm,
Şehitlik benim için, tozlu yol diyen; Türk’üm.

İslâm dinim; Resule; Peygamber-imdir diyen,
Atilla’yı; Yavuz’u; Fatih-i halk eyleyen,
Allah için cenk edip; Vatan için savaşmış,
Ata’lar torunuyum; İslâm-ım! Türk’üm diyen.

Çeçen; Özbek; Azeri! Kazaklar; Türkmenistan,
Türk’tür hepsi; Türk boyu; Kıbrıs ve Kırgızistan.

Krallara; Çarlara, dünyayı dar eyleyen,
Altın’lara; Elmas’a, el kiri puldur diyen,
Zaferi düşte gören, yağıya saç yoldurmuş,
Asil kanlı, bir ırkın, nesli yüce; Türk’üm ben.

Yedi Devlet bir Millet; Hepsi! Yüce, hepsi! Türk,
Yalvar tapındığına; Türk’le savaşmaktan ürk.

Düşmanını kahredip, umudunu solduran,
Tarihler de; Müze de, başköşeyi dolduran,
O benim, asil kanlı, o benim, ben bir; Türk’üm
Yedi düveli kovup; Türk’e destan yazdıran.

Yârab şükürler olsun, var ettiğin şanlı Türk,
Türklüğün baş buğudur, en büyük Türk! Atatürk.

O benim. Damarın da, asil kan akan; Türk’üm,
İliklerime kadar; Türk’üm; Türk’üm ben Türk’üm.
İlke! İnkılâbıyla, dehasıyla anılan,
Ben bir; Mustafa Kemal ve ben bir; ATATÜRK’ÜM.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 108 Tarih: 23- 04- 1989