Senin dışını sevmiştim,
içinden habersiz.
Sen içime gelirken sessiz sessiz,
ben sessizliği bölendim.
Ne banklara,
ne de okul sıralarına
hiçbir yere yazmadım adını.
Ne zaman görsem
bir gelin arabasında
isminin baş harflerini
içimden sen geçerdin
ardından buz gibi sessizlik.
Sensizlik çökerdi üzerime
bensizlik hüküm sürerdi içimde.
Şimdi aynı kentte
ayrı mekanlardayız.
ben hâlâ bensizliğin başkentinde
senli çoğunluğu bulmaya çalışıyorum.
Kayıt Tarihi : 12.5.2007 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!