sus artık...
içimdeki şizofren yalnızlık,
sana beni anlatmaya kalkmam imkansız..
uzun zaman sonra,
dün gece ilk kez ağladım..
şimdi
yorgun ruhumla kavgalıyım.
ve bunu hazmedmiyorum..
insan olmayı unutmak içindi tüm çabam
unutmak..
silmek her şeyi,,
yangınlar çıkıyor yüreğimin her yerinde
bir tane çıksa söndürmek için uğraşırdım
ama durmuyor bu kıvılcım
gitgide büyüyor..
gitgide beni küle çeviriyor..
lanet etmezdim eskiden hiç kimseye
şimdi önce kendime,,sonra kalbime lanetler savuruyorum
sus ruhum
çığlık çığlığa olduğunu kim duyuyor? ,
kim sana dokunuyor?
kim seni sen ediyor?
yanıtı belli soruların
cevaplarını arama!
tarumarım
kabul ediyorum
yeniliyorum..
gülmüyor artık gözlerim
yalandan dahi olsa gülmüyor dudaklarım
ağlamazda olmuştum
gülmediğim gibi..
gitmeleri sevdim diye
suçlu ben miyim?
benim ya,
her şey de olduğu gibi..
benim..
kabullendiğim için..
bir zamanlar gitmeyi bilmediğim için..
susuyorum..
sanma hayat susacağım..
ben sussam
benliğim susmaz..
sensizliği anlatamam demiştim sevgiliye..
keşke tek dert aşk olsa..
aşk küle çevirirken
küllerinden yeniden doğarsın
gülmek yoruyor beni..
gülme o zaman diyorum hayata
ama gıdıklıyor işte bir yanım...
ve hemen bedelini ödüyorum...
sözler vardır dünyaları döndürür..
sözler vardır yürek öldürür! ! !
saklı bir acı var şimdi kalbimde..
saklı ve haklı bir acı..
gereksiz her masalın sonuna
nokta koyuyorum..
virgülsüz her cümleye pranga oluyorum..
ve ben beni
bensizliğe hapsediyorum...
Gül Doğan
Gül DoğanKayıt Tarihi : 25.3.2011 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!