Bensizlik Şiiri - Furkan Elbir

‎Bir sensizlik, bir de bensizlik kaldı elimde.
‎Sen gelirsin diye nice yarınlar biriktirdim.
‎Gelen her yarın,
‎beni sessiz sedasiz dünlere bıraktı.
‎
‎Saate baktım uzun uzun,
‎sesine kandım.
‎Akrebin umut getirmesini bekledim—
‎oysa zaman,
‎hiç kimseyi taşımazmış.
‎
‎Yavaş yavaş bir hikâye yazdım,
‎içinde sen olan.
‎Bir papatyaydın mezarlığın üstünde;
‎gelenlerin gözyaşıyla sulanan.
‎
‎Dağların çayırında açan bir çiçektin,
‎yaprağınla kumar oynadılar.
‎Kimi zaman bir çiçekçinin avucunda,
‎kimi zamanda bir sevgilinin elinde
‎
‎Olmadın.
‎Olamadın.
‎Ve ben seni,
‎hiç yazamadım gecenin yıldızlarına.
‎
‎Nice çiçek vardır
‎taşta, betonda açan,
‎çölün kuraklığına tek başına direnen.
‎Benim çiçeğim
‎sulak topraklarda soldu.
‎
‎Nice gece vardır sabahı getiren
‎Benim gecem,
‎karanlığı doğurdu.
‎