Bensizliğime Gidiş Şiiri - Ünsal Ünal

Yalnızlığıma bırakmıştım kendimi
İpi kopan uçurtmalarla.
Akrep ile yelkovanın
Her buluşmasında
Dağların yüreği buz tutar
Uçarı aşklara.

Bir bardak suyun saflığında
Gizlenen hayat
Damarlarımdan çoktan gitmişti.
Ve sonsuzluk duygusu
Benliğimi esir alırken
Bir güvercin vurulur
Adresi olmayan bir kurşunla.
Artık benliğim bensiz
Ben ise sensizken
Çığlık bulutları kümelenir
Ruhumun daraltı köşelerinde.

Şehirlere yağan yağmur
Yalnızlık ateşimi hiç görmedi.
Sahte aşklarımı yakıp
Gece nöbetlerinden
Firar eden yüreğimi ısıtıyorum.