Bensiz Kalan Ben Şiiri - Hüseyin Karakaya

BENSİZ KALAN BEN

Bana yıldızlar kadar uzak bir hayalim,
Hiç tanımadığım biri kadar yabancı bir sevgilim,
Beni anlamamak için direnen dostlarım,
Bir ömür boşa geçmiş bir hayatım var benim.

Ağlamak isterim yalnız kaldığım gecelerde.
Kaynağı kurumuş göz pınarlarım var benim.
Gülmek isterim mutlu günlerimde.
Gülmeyi unutmuş mimiklerim var benim.

Herkesi sevmeye çalışan bir mizacım,
Kimseye veremeyecek kadar tükenmiş bir sevgim var benim.
Karanlıkları yırtmak isteyen umutlarım,
Kendi kabuğunu bile kıramayacak kadar aciz bir özüm var benim.

Bırakıp gitmek isteyen hayallerim,
Tamamen felç olmuş ayaklarım var benim.
Beni benden iten bir benim,
Bensizliğe alışamayacak bir hayatım var benim.

Hüseyin KARAKAYA