Bensiz Hikayeni Şiiri - Eylül Hayat

Birgün ansızın ayrılık
Çalıp kapıyı girerse içeri
Olmaktan korktuğum yerde
Bulursam kendimi
Şu an yazdıklarım düşsün aklına
Sen ne kadar kaçsanda
Hatırına düşerim elbette
Seninde boğazında düğümlenecek kelimeler
Sonbahar akşamında yağan yağmur
Islatacak yüzünü
Başına yastığa koyduğun her akşam
O tatlı hatıralı hatırlayacak
Belkide ilk defa ağlayacaksın
Ah yanımda olsaydı!
Diye aklından geçireceksin
İliklerine kadar işleyecek bensizlik
İlk defa benim için ela gözlere uyku girmeyecek
Camı açacak gökyüzüne bakacaksın
Tatlı bir rüzgar dolaşacak yüzünde
Sonra hayalim dikilecek karşına
Sana yazdığım şiirlerden mırıldanacaksın
Hıçkırıklara boğulacak yüreğin
Gönlünden atamayacaksın
Düşlerinden de silemeyeceksin bir süre
İnce bir hüzün dolacak gecelerine
Ben yanın da olmayacağım
Uzun uzun konuşup anlatmayacağım
Sende dır dır ediyorsun diyemeyeceksin
İşte o an çırılçıplak gerçekleri anlayacaksın
Ne çok sevmişti beni diye düşüneceksin
Kimbilir belki bir şeyler yazmak isteyecek
Sonrada buruşturup atacaksın kağıtları
Unutmak isteyeceksin bana dair her kareyi
Zamanla da unutup devam edeceksin
Bensiz hikayene
Ve ben yanında olamasamda
İçime sindire sindire okuyacağım
Senin hikayeni