Kayboldu hatıralar kara bir bataklıkta
Yalancı bahar yaşatıyor yokluğum
Rüzgarın da tadı kalmamış
Serinlik vermiyor
Gidesi gelmiş dertlerin bile
Dünya çöpten geçilmez olmuş
Güneşin yerine karabulutlar neşet etmiş
Kaybolmuyor durgunluğum
Partal ayakkabılar, yorgun bacaklar
Bu sefil, bu renksiz alanda
İnsanlık şimdi ne yöne akar!
Sevda avuçlarımda değil
Dünya artık benim değil
Açmalıyım yine de gözlerimi
Görmesem de ışığı
Hissetmesem de varlığı
Yaşamak vaktidir şu an
Her şeye rağmen görünür olmak
Bilmek hayatı ve ölümü
Daha da kötüsü kalabalığın içinde olmak
Karışık duygularla dolmak
Bile bile
Yeniden kaybolmayı göze almak!
Kayıt Tarihi : 23.5.2023 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
x
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!