En çok acıyı çeken sendin.
Benden öncesi sanki olmamış gibi,
Bensizliğe sitem ederdin.
Kalbim mülzem oldu,
Senin acılarının ardında.
En çok acıyı çeken sendin,
Kurtarılması gereken ben.
Sudan çıkmış mahi gibi,
İstedin benden tüm zübdemi.
Şimdi ise tek başıma parlıyorum.
Bensiz idare edebileceğini düşünüyorum,
Şayet eğer varsa dünya da karma,
Hayatın mizah anlayışı elbet çıkacak karşına.
Şimdi tek başıma parlıyorum,
Geceyi seninle israf etmiyorum.
Buğu Cn
Kayıt Tarihi : 2.7.2022 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En çok ses çıkaran en çok acıyı yaşamaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!