Bensiz dogan ve batan gunes. Doguyor buyuyor cocuklar annesiz Denizlerden kopup gelen dalgalar yuregimden gec. Dunuyor dunya aslinda varmiyim yokmuyum belirsiz . Oyle bir yanginki okyanuslar birer hic Bensiz yaslanan agaclar kabuklarinda yillar Bensiz olen sevgilim topragini oksayamadi ellerim Bensiz acilan solan yuzler ve cicekler Elin topraklarinda mahkum kendi ulkemden surgun
Ferat AtalayKayıt Tarihi : 10.9.2017 01:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferat Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/10/bensiz-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!