Bense Uzatmıştım Saçlarımı Koyu Bir Irma ...

• 

  Deniz Ercivan

  Bense Uzatmıştım Saçlarımı Koyu Bir Irma
  
  İnce sızılar duyarım günle gecenin birleştiği yerde
  yavaş yavaş solan bir çiçeğin solgun ışığı yansımıştır yüzüme
  oysa gün parlak gökyüzü kızıldır henüz
  yalnızlıklardan sıyrılıp bir iki yıldız
  yıldızlardan aldığım bir gülüştür benimki
  takındığım dudağımın ucundaki
  derin bir dağ kovuğunda otururum
  sonra bir kartalla senli benli
  birazdan gün solacak sessizlik
  takınacak kendi sesizliğini
  istek başlayacak denizden
  bir martının mavi sıyrıl uçuşundan
  bir iki meyaz martı geçecek
  şölenmi başlayacak ne
  kırmızıyla yeşilin tutuştuğu yerde
  altın sağraktan akan suyun sessiz görünüşü gibi
  yeter diyor morluk
  sır verdim dağlara ben
  sır verdiklerim içinde
  takındığım gülüşüm de var.
  Nedir bu beni saran sonsuz kıyılar
  uğuldayan ormanlar denizin durmadan yükseldiği kumsal
  dalgaların bölündüğü kıyı
  arayışlarla başlayan gece küskün biten sabah
  nedir nedir beni saran hüzün
  gökyüzünden topraktan ve sudan
  hiç durmadan fışkıran akşam
  bense
  uzatmıştım saçlarımı
  koyu bir ırmak için
  bense
  önümdeki yeşli başlı ağaçların eksildiği
  yüzümü yıkadığım o eski sunak
  önümden akıp geçen bir kara yelkenli
  saçlarım ise günışığından arta kalan
  bir yele gibi önüne katmışta ışığı
  güpegündüz bir gülün boyatışı
  bekleyebilirim sonsuza dek
  bekleyebilirim yeni doğan bir sabah sevisini
  kollarımdan geçen ırmak
  başımı yasladığım yeşil ay
  kurallarım var hiç bir doğaya uymayan
  şaşırmalarımda hiç durmadan gökyüzüne bir gül boyatar.

  Devamını Göster

  • 1
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Delinin Günlügü

  yeter diyor morluk
  sır verdim dağlara ben
  sır verdiklerim içinde
  takındığım gülüşüm de var.

  Devamını Göster

  • 1
  • 1

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)