Bense Sana Hep Hasretim Şiiri - Menekşe ...

Pembe bir buluttu daldırmıştı hülyalara,
İçinde yıldızlar pırıl pırıl yaklaşıyordu bana,
Bir anda kaçmak istesem de boşuna,
Almıştı içine, sarmıştı tenine sıkıca,
Dudaklarım çağlarken susuzluğa,
Öpüşlerin bir hayattı canıma.

Sen alınyazım, kaderim, yüreğimsin benim,
Sen ben de varolan, hayatın taa kendisisin.
Özlemler yığılsa, kümeler halinde bulutlara,
Şimşekler gözyaşım olsa, hep sana yağsa.
Aşkımı boranlarla salsam sende ki sevdaya,
Sen var ya bende ki aşkın adısın sevdiğim.

Cennet sendin, aşk sendin sevda sendin bende.
Hayat bir başka güzel seni her gördüğümde,
Yaşamak, hayata sıkı sıkı tutunmak seninle,
Yıldızları kıskandıracak aşkın bende,
Bitmeyen özlemin taşan yüreğimde,
Aşkınla boğuşan ben ise senin derdinle.

Bacayı saran alevler öyle yaktı ki yüreğimi,
Bir yandan, canıma can katarken sevgin,
Bir yandan, ateşler içinde bıraktı beni.
Sabırları çekerken sabırlarda tükendi.
Bu tutukluğuğum nezaman bitecek şimdi.
Hep aşık, sevda dolu kalbim sevecek seni.

Şiirler yatağım, şarkılar yorganım oldu.
Yastığım bomboş, hep gözyaşlarımla doldu.
Hayat çok şey aldı bir seni verdi bana,
Yüreğimde sakladım sevgimi, kanadı kalbim,
Bedenimde gizledim ateşini, yandı gönlüm,
Ah be güzelim, bense sana hep hasretim.