Acılar katmerleşti, yüreğimde yer tuttu,
Vurgunlar yiye yiye, benliğimi uyuttu…
Önce babam terk etti, uçup gitti ansızın,
Anamı aldı sonra, koptu telleri sazın…
Sonra dayım, halam mı, şaşırdım sırasını,
Eniştem, yeğenim mi, tutuyorum yasını…
Yar hasreti en zoru, çekenler bunu bilir,
Koca koca çınarlar, yar yolunda devrilir…
Mecnun, şaşkın yaşıyor, çöllerde ayak izi,
Ferhat deldi dağları, çağırıyor bak bizi…
Leyla Şirin’le sırdaş, Mecnun Ferhat benimle,
Yangınım yüreğimde, hemhal oldu tenimle…
Şunu bil ki sevgili, geçmiyor zaman sensiz,
Gün doğmuyor yerinden, gecem zaten düzensiz…
Nefes alamıyorum, ecelim olacaksın,
Mezarımda açacak, sonra da solacaksın…
Nafi olmak kolay mı, sevginle örülüyüm,
Sen her mevsim açacak, bense artık ölüyüm…
Kayıt Tarihi : 29.12.2010 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nefes alamıyorum, ecelim olacaksın,
Mezarımda açacak, sonra da solacaksın…
Ecelimiz olanlar kendi ecellerini nasıl hazırlar acaba...?
Şiir tamda şir tadındaydı... her anlamda her daim okunası güzellikte,kutluyorum üstad...
Saygıyla...
Gün doğmuyor yerinden, gecem zaten düzensiz…
***
Güzel, başarılı ve hoş beyitlerdi. Kutluyorum değerli şairi...
TÜM YORUMLAR (148)