Benmiyim Şiiri - Melis Aksen

O şehirdi hayalimdeki
Bulutlar kapladı her yeri
Bir umuttu benimki
Yeşermesi mümkün değildi
Sabah olur, birkez daha
Umutlar dolar, taşar etrafa
Sanki umudum varmış gibi
Ararım boş sokaklarda kendimi
Bir fotoğraf var şimdi elimde
Siyah beyaz renk uyumu içinde
Bir yandan rüzgar usulca eser
Memleket kokusu içime siner
O nefestir ki, yaşar içimde
Hıçkırığa boğulmuş bir şekilde
Bilmemek mümkünmü
İçimdeki yanan ateşi
Kül oldu yaktı beni
Sensizlik inan içimi
O kadar yalanmış ki herşey
Gözlerimde akan tek damla
Kavurdu beni zamanla
Sen yaktın bu ateşi
Hiç düşünmedin geleceği
Ellerinin tersiyle ittin
Beni bu cehennem ateşine
Bu ateş senin kadar yakmadı beni
Hiçbir kuvvet söndüremez bu ateşi
Sen bana değil
Kendine ihanet ettin
Durmadan yalan söyledin
Bana çektirdiğin kalmaz yanına
Seninde canın yanar
Birgün unutma
Son duamdır bu sana
Beni buralarda arama
Gidiyorum içimi yakan o ateşle
Birde fotoğraf var ellimde
Bütün acılarımı diri diri gömdüm
İhanetleri bir bir söndürdüm
Gecelerdeyim dertliyim
Bir saz eşliğindeyim
Elimde bir bira
Deniz kıyısında
Düşünüyorum suçlu benmiyim