Toplandı yere düşen yaprakları zamanın
Sararmış ama hala canlı
Saçlarım? onlara eşlik mi ediyor yoksa?
Bu da ne! gözlerimin altı
Sonra şu cılız ellerim
Beni böylesine bezeyen mimarı
Taş yerine ezmeliyim ellerimle
Nehirlerde savrulmalı tozu dumanı
Sihirli seccadeye binip
Uçup gitmem gerek eski zamana
Verin ömrümün yapraklarını
Onları yeşertmek için geldim ben
Ama.... neden kimse yumuyor beni?
Neden kimse bakmıyor yüzüme? ? ? ?
Bir ses: Ruhların sesini kimse işitmez... işitmez...
Tanrım ne acı...
Toplanan sarı yapraklar benmişim meğer!
Kayıt Tarihi : 16.2.2004 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler....
Sevgiler....
TÜM YORUMLAR (6)