Kırmızı mendil sallamıştın
Güya muratmış diyerek
O Tiren penceresinden
Bir tuhaf olmuştu da içim
İçip-içip ağlamıştım
Meğer
Dönüşü olmıyacakmış o gidişin
Aradan onyedi bahar geçti
Kırmızı çiçekler açtı mezarında
Gelin oldular
Beraber sevdiğimiz meme çocukları
Ve üç defa evlendi osman ağa
Kadriye hanımın üstüne
Sevin artık benlim-sevin
Vakitsiz çalıyor kapımı ölüm
Beraber yeniden toprağa gömüleceğiz
Birlikte yiyecek böcekler bizi
Yoklukta
Hakiki vuslata erişeceğiz
Kayıt Tarihi : 30.7.2005 23:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!