Benlikperest Şiiri - Olgun Albayrak

Şu harami dünyaya doyamadık bir türlü;
Kimisine iftarlık bir bohça azık yetti.
Sanki haramileriz , dillerimiz mühürlü.
Çil çil prangalar hepimizi mahvetti.

Benliğimiz devsa, gelmez yulara geme.
Aklı olan evrenin haşmetine eğilsin.
Kaftanını sürüme, hünkâr gibi yürüme;
Şu dünya atlasında nokta bile değilsin.

Kaftanını ne diye hünkâr gibi sürürsün?
Bir gün sen de a Derviş , Karun gibi çürürsün.
Varlığının gayesi nefsine kul olmak mı?
İnsanlık ne demekmiş tövbekâr ol, görürsün.