Benlik ve Kibir Üzerine

BEN’LİK VE KİBİR ÜZERİNE
Yüce Tanrı’nın Azazil adında bir kulu varmış,
O Tanrı’ya öyle bir aşk ve sadakatle bağlıymış ki alemler yaratıldığından beri Tanrı’ya secde edilmedik yer ve mekan bırakmamış,
kendi kavmi isyan ettiğinde Melekler ordusunun başına geçip kavmi ile savaşmış, kavmini karanlık dehlizlere, açık denizlere, ıssız adalara sürmüş
Tanrı O’nun bu sadakatini mükafatsız bırakmamış elbet onun derecesini Melekler katına yükseltmiş,
Azazil’in güzellikte eşi ve emsali yokmuş, Tanrı arşı su üzerinde yarattığından beri Azazil alev alev yanan gözlerle suya düşen suretine bakar kendisine gıpta ile nazar edermiş.
Günlerden bir gün Tanrı kara balçıktan bir Adam yaratmış. Azazil O’nu keşfetmeye anlamaya çalışmış ama bir türlü anlayamamış demiş ki:
“Tanrı bu alemde benden daha eşsiz, benden güzel yaratmamışken cansız yatan bu toprak parçası bu Adamda kim nerden çıktı?”
Ve an geldiğinde Tanrı kara balçıktan yarattığı Adama ruhundan üflemiş, O’na can vermiş, hayat kılmış,
Sonra tüm Meleklere emir buyurmuş:
“Yarattığım bu Adam’a secde edin” demiş.
Tüm Melekler huşu ile bu emre uyarak secde etmiş.
Azazil ise kibrine yenik düşmüş: “BEN ateşim O ise bir toprak parçası BEN O’na nasıl secde edebilirim” ki demiş
Tanrı emrine uymamış, isyan etmiş. Tanrı ise hiddetlenmiş, öfkelenmiş, Azazil’e bahşettiği tüm güzelliğini alıp onu lanetleyerek Yüce katından uzaklaştırmış.
Kibir insana bulaşan şeytanın en büyük hastalığıdır özünde sönmez bir ateşi barındırır.
Toprak ise; alçak gönüllü ve mütevazidir içinde sonsuz bir hayatı barındırır,
Çünkü ona can veren, ona hayat kılan Tanrı katından bir armağandır.
Nemrud’u Nemrud yapan halkını elleri ile yaptırdığı putlara, yıldızlara, güneşe ve krallığına taptıran, İbrahim’i ateşe attıran bu kibridir.
Firavun’u Firavun yapan kendisine ilahlık taslatan da kibridir.
Ebu Cehli cahil kılan “Neden BEN değil de Abdullah’ın yetimi Muhammed” diye sorduran da kibridir.
Azazil’i şeytan yapan “Neden BEN değil de şu kara balçık toprak parçası Adem” dedirtende kibridir unutma.
Tanrı katına yakın olmak istersen ateşten seni saran BEN’lik gömleğinden sıyrıl toprak gibi mütevazı hayat dolu ol. Tanrı katına böyle yaklaşabilirsin ancak.
Unutma ki Cehenem ateşle doludur. Çünkü her kul yakacak olarak BEN’lik ateşini yanında götürür oraya.
Cennet ise su ve toprakla yoğrulmuş bin bir baharın hüküm sürdüğü tevazu ve hayat doludur unutma.
Vesselam.
FATİH MEHMET YİĞİT