Benlik Tiyatrosu V. Şiiri - Mehmet Arif ...

-Gecenin sesi-

Tanrım, bir bıçak kesiği gibi ayrıldım bütünden
Ay hüzünlü gölgeme mi düşer hep
Yoksa ayın doğmasına ben miyim sebep?
Ben mi taşıyorum hüznü bağrımda
Ben mi seriyorum yalnızlığı yatağınıza
Benim sancımla sancılan kaç kişi var aranızda?

Bana baykuş ve yarasa;
Ayaz ve ay
Hicran ve karanlık sunan kader ağırlınca
Yaşıyorum. Ve
Taşıyorum alınyazımı nehirler boyunca
Çağ atlamaz benim. tarihi
Yalnızlığım. talihim

Kayıp sesler birikti hep
Güneşin beni terk edişi ve
Gelişiyle de
Gidiyorum silinerek
Bu çelişkiyi deneyimleyen ömründe yalnızca bir gün
Var mı ki içinizde.

Sokaklardan, kentlerden;
Dağlardan ve vadilerden
Neden ben gidiyorum oksijen çoğalınca.
Beni teneffüssüz bırakan sınavı
Veremeyeceğim ben.

Kimileri yüklenmeden önce yüklerini
Soğutuyorlar bir bir
Terlerini, tenlerini…
Yolcular,
Sizler ki yârimsisiniz
Sesinizi ta uzaklara kadar götüreceğim.