Benlik Tiyatrosu IV.

-Arkada kalanların ağıtı-

Yanlış adreslerde
Yanlış bedenlerle mi oldunuz siz

Gözleri görmeyenim
Hadi görmedin yüzümün dokunuşunla
Elmas elmas ışıldayan gülümseyişini
Ayaklarına dolanan çığlığımı da
Duymadın mı ki….

Sağırım, harfleri eksik yaşayanım.
İnlerken ve ağlarken kuşların nasıl biriktiğini
Gördün. Gördün bedenimde ki med cezirleri
Güneşli günlerde bile kızaran kulakların işlevsiz de
Ya yüreğin duymadı mı eşikte
Enkaza dönüşen umutlarımı…

Yarası geçici kabuklar bağlayanım,
Dedim ki kıyamet gelse eteklerimden
Çekse beni zebaniler, yaranı
Sarmadan, gözyaşımla doldurmazsam eksik
Hücrelerin yerini, yüreğindeki fırtınadan
Kurtarmazsam o deli sevgimizi
Bırakmam seni,
Sen bırakıp gidince
Yüreğimin sargıya ihtiyacı var şimdi.

Benim mutlu gidenim, deli gömlekli yârim
Mutluluk rolünü en iyi oynayan mı en mutlumuz
Seni uzağa götüren soru nedir o halde
Bende bulamadığın cevap, zulandaki sır ne
Oy benim akılsızım,
Uzakta, ağlarken yüzünü okşayacak
Ellerim yok.
Mutluluk sana haram
Bana her rol helal artık.