Benlik Mahkemesi Şiiri - Mustafa Gökçe

BENLİK MAHKEMESİ

Bir hüzün çöker geceleri mahpushaneye
Benliğiyle baş başa kalır insan
Yönetmen koltuğuna oturur kendi hayat filminin
Bazen figüran olur, bazen başrol
Maziyi kurcalar ruhunun karanlık dehlizlerinde
Atinin senaryosunu yazar için için sessizce
Seyre başlar tüm karelerini yapayalnız
Hayat sinemasının boş koltuklarında
Ardından bir mücadele başlar apansız
Bir savcı olur, bir hâkim olur benlik mahkemesinde
Sanığıdır aynı zamanda tüm çıplaklığıyla
Savunmasını verir bütün bir ömrün
Klaketi vurup “stoop” diyesi gelir bir an
Lakin kayda geçmiştir her an elden ne gelir
Çıkmıştır sandalyesine yaftasıyla üç ayaklının
Beraatını beklerken en yücelerden
Benliğinin idamına şahitlik eder çaresizce
Aslında bir kurtuluştur bu gelen, ötelerden