Benlik İle Dava Güden Şiiri - Osman Öcal

Benlik İle Dava Güden

Benlik ile dava güden,
Şetminin zengini olur.
Küfürle gelişen beden,
Boş şişenin cini olur.

Atar tıpayı şişeden,
Atlanıp çıkar meşeden.
Üfürür kuytu köşeden,
Tek slogan dini olur.

O slogan yumar gözü,
Öğütür var olan özü.
Alır geceye gündüzü,
Tek varlığı kini olur.

Şuur varsa okşar ruhu,
Adam eder nice puhu.
Sür tamuya gitsin şuhu,
Onun aşkı mini olur.

Aşkınla çatlasın düzen,
Akıllanır dudak büzen.
Yad ile yabanda gezen,
Ülküsünün hini olur.

Ülkü erdemli bir varış,
İrfan yolundaki yarış.
Kanla damardaki barış,
Vuslatî’nin tini olur.

Osman Öcal