Ben demek için ben olmak gerekir. Seni sen yapan unutmak gerekir. Haşa ki unutturmasın bize kendini o halde neden hala ben demektesin..
Enaniyet öyle zehirli bir oktur ki eğer kalbe bir defa girerse ya o kalbi parçalar oku çıkarırsın ya da oku çıkarmazsın lakin kalbin taştan beter kapkara ve sert olur.. unutma ki benim dediğin her şey dahi senin değilken sen nasıl olurda yaptığın bir şeye övünüpte kibirle yürürsün. Allah bizleri ve tüm müslümanları kibirlenmekten korusun
Yudum yudum biten şarap gibiyim
Ne kötüyüm bu alemde ne de iyiyim
Sadece kendi halinde biriyim
Diriyim ve yaşıyorum hala nefes alıyorum
Gidiyorum ölüm son durak
Gidiyorum önüm karanlık sokak
Bilmiyorum nasıl bir haldeyim
Koşuyorum ölüme hızlıca durarak
Son durakta alınır ebediyete bilet
Kimi gider huzura kimine gelir eziyet
Kayıt Tarihi : 7.4.2012 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Receb](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/07/benlik-enaniyet-ve-bir-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!