Benlik Şiiri - Tuncay Akdeniz

Sabrı sükûn ettim kendi huyum'ca
Benlik edip densiz kişi olmadım
Hak'tan ayrılmadım ömrüm boyunca
Hurafe batılın boşu olmadım

Zehirli dilini bala bandıran
Tatlı sözleriyle insan kandıran
Tipi boran gibi yazın donduran
Ağustosun kara kışı olmadım

Helalini haramlara katmadım
Yetimin malını çalıp satmadım
Çıkar için taraf sözü tutmadım
Namertlerin ele başı olmadım

Kula kul olup el etek öpmedim
Gurur kibir ile nefret etmedim
Dostu düşman görüp kinlik gütmedim
Her parmağın yüzük kaşı olmadım

Allah Kuran peygamberi hak bildim
Türk İslam yaşadım huzuru buldum
Yanlış fikirleri kafadan sildim
Hep doğrudan baktım şaşı olmadım

Ayrılmadım hakikatin yolundan
Nefsimi korudum dünya malından
Rızasız bir meyve almam dalından
Haram kazanların aşı olmadım

Kul Tuncayım insan geldim cihana
Ayrı gözle bakmam hiçbir insana
Gönülden bağlıyım seven her cana
Her zaman doğruya karşı olmadım