Bir yol gitmeli içten kabeye
Dünyadan başla bitmez hibeye
Daha sonra aç eli töbeye
Sen acıları dindiremezsin
Hep İçindeki şeytanı taşla
Kaynar sularla yıka ve haşla
Ağlayışlara kendinden başla
Sen melekleri kandıramazsın
Önce vicdanın etrafında dön
Sonra kebenin en önünde sön
Bakınma artık hiç kalmadı yön
Sen ateşleri söndüremezsin
Safâdan başla Merveyi de say
Helallik nerde nerededir hayy?
Hesap mahşerde vay ki anam vay!
Sen günahları donduramazsın
Edebildin mi nefsine veda?
Yakalandı mı gönülde seda?
Yıkıldı mı o kalpteki oda?
Sen gerçekleri sindiremezsin
Gül olmalısın dal olmalısın
Kul denizinde sal olmalısın
Bî-zar insana hal olmalısın
Sen bülbülleri konduramazsın
Kayıt Tarihi : 27.12.2009 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nereye gözüm nereye içindeki şeytanı taşlamadan daha nereye gözüm nereye vicdanının etrafında dönmeden daha hangi dağa hangi tavafa hangi vedaya. daha çıkmadan kendi içindeki meydana...
Yeni hacı olarak diyeceğim şu ki haklısın.Zaten ordan güç almak için gitmiyormuyuz.?..Nefis her zaman için azğın bir canavar deyil midir.Sosyal hayattan başka düşman aramaya gerek varmı?
Şiir güzeldi...
Yaşar Akbaş
TÜM YORUMLAR (12)