2---benliğimi ararım

Artıyor günden güne, derdim, gamım, efkarım
Arşı deler feryadım,Tanrıya varır zarım
Ne oğlum,ne kızım,ne koynumda ki karım
Anlamıyorlar beni,ben kırılan vakarım.

Feryadımı, yakınlarım duymazdan gelir
Bilemedim, dünyada insan nasıl sevilir
Ve ya başka insanlara nasıl sevdirilir
Ağlasam göz yaşlarımı tutuyor arım.

Çaresizlik ayırtmış, ruhumla benliğimi
Kansere çevirmiş dert, etimi, kemiğimi
Kov gitsin bir tarafa, artık erkekliğimi
Kemiğimin içinde, iliğimi ararım

Bu derece bedbinim,bu derece çaresiz
Derler ya,dünyada, gönül yoktur yarasız
Her günüm dert çile keder, çaresizim çaresiz
Ben var mıyım, yok muyum,benliğime sorarım.

Etimi tırnağımdan,iliğimi kemiğimden
Yaşamı benliğimden,iyiliği gönlümden
Ayırdılar,ayırdılar beni umutlarımdan
Ben umut çatısını, acep nasıl kurarım.

Kalmadı artık şevkim,yitik oldu zevklerim
Yok kimseye zararım, ben,benliğimi yerim
Hayallerim bir savaş,bir yangındır düşlerim
Mantık çerçevesinde birleşmiyor kararım.

Eriyen kar gibiyim eririm günden güne
Gülerek geçmemişim,asla bu günden düne
Kader girdap misali,çevremde döne, döne
Tüm yaşama gücümü,yedi bitirdi benim.

Böylesi yaşamaya, kalmadı tahammülüm
Hazan eser bahçemde,gonca vermiyor gülüm
Çile katar katardır, yığın yığındır zulüm
Çekmiyor bunca yükü, bir canım,birde tenim.