Gecenin koynunda çırılçıplak terk edeli
Bir tatlı ayaz açtı kollarını makas gibi
Gecedir yokluğuna etti teselli
Bir şey koptu içimden benden gideli
Gözlerindi beni mahpus damına salan
Uçsuz bucaksız kara zindana atan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta