Benliğim Şiiri - Eyüp Irmak

Bir yıkıntıya koşuyorum
Benliğimi yitirerek
Arkamda;
Özliyeceğim anılarım
Gideceğim yer ise olmasını istemediğim varış istasyonu

İki ben varım.
İkisi de benim
İkisine de yabacıyım.
Biri olamsını istemediğim ben
Diğeri de ben olamadığım için arkasında ağladığım ben.
Ben ve yabancı olduğum iki ben.

Koştukça uçurum oluyor yıkıntılar
Yürüsem mültecileşiyorum
Aç ve susuz ülkesine uzak.
Hangisi benim bilmiyorum.

İki benim dışında
Annemin yemyeşil ve hüzünlü gözlerinde
Bir başka ben oluyorum.
Kapama gözlerini anne
Gözlerinde unutuyorum
Yabancı olduğum iki beni.